BÜTÜN YOLLAR SAYILARA ÇIKAR.

 

BÜTÜN YOLLAR SAYILARA ÇIKAR.
Hayatta bütün yollar sayılara çıkar. Yürüdüğümüz yoldan tutun attığımız adıma kadar sayılar hep bizimledir. Doğduğumuz andan itibaren fark etmesekte aslında matematiğin içine düşeriz. Matematiği bilmemekten, alt yapımız olmamasından yakınırız hep. Hatta korkulu kabusumuz olur matematik. Başaramayacağımızı sandığımız bir engel olarak göreriz. Oysa ki ilk doğduğumuz anda baş ve boy ölçümüzle girer sayılar dünyamıza ya da biz bir yer ediniriz sayıların dünyasında. Yürürken adımlarımızı sayarlar ufaktan ufaktan. "Kaç yaşındasın?" derler kimi zaman büyükler. Parmaklarımızla gösteririz hemen yaşımızı sayarak."5 yaşındayım. İşte bu kadar.1-2-3-4-5."
Legoları sayarız başlarda. Uzun mu kısa mı diye ayrım yapmaya çalışırken kendimizi sayarken buluruz. Aslında biz çocuklar matematiğin dünyasına doğarız. Daha doğmadan ayları, günleri sayar ailemiz ve doktorlar. Sonra ise yaşları... Aslında oynarken çoktan keşfederiz toplamayı, çıkarmayı, sıralamayı. Eşit nedir oyunda öğreniriz. Oyunla büyürüz biz çocuklar. En iyi oyunun içinde öğreniriz. Oyun doğamızda var çünkü. Keşfederken öğreniriz; yaparak yaşayarak. Oyun yoluyla öğrenemeyeceğimiz hiçbir şey yok. Biz çocuğuz. Oyun bizim işimiz. 
Matematiğe hakim olmaya çalışırız ama aslında bilmeliyiz ki hayatımızın her bir noktası matematik. Günlük rutinlerimiz, en küçük oyunlarımız bu dünyada. Öğrenmek hiç bu kadar kolay olmamıştı.
                         Aysun KIRCA/Darıca Ortaokulu Anasınıfı